monachus (język łaciński)
monachi (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
przymiotnik
- (2.1) śr.łac. mniszy, zakonny
- odmiana:
- (1) monach|us, ~ī (deklinacja II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik monachus monachī dopełniacz monachī monachōrum celownik monachō monachīs biernik monachum monachōs ablatyw monachō monachīs wołacz monache monachī - (2) monach|us, ~a, ~um (deklinacja I-II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n mianownik monachus monacha monachum monachī monachae monacha dopełniacz monachī monachae monachī monachōrum monachārum monachōrum celownik monachō monachae monachō monachīs biernik monachum monacham monachum monachōs monachās monacha ablatyw monachō monachā monachō monachīs wołacz monache monacha monachum monachī monachae monacha - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. monachatus m, monachium n, Monachium n, monachulus m, Monacum n, monasterium n
- forma żeńska monacha ż
- przym. monachalis, monachicus
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. μοναχός (monakhós) → pojedynczy, sam < gr. μόνος (mónos) → jedyny
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 430.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.