monachulus (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) rel. młody zakonnik[1]
- odmiana:
- (1) monachul|us, ~ī (deklinacja II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik monachulus monachulī dopełniacz monachulī monachulōrum celownik monachulō monachulīs biernik monachulum monachulōs ablatyw monachulō monachulīs wołacz monachule monachulī - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. monachatus m, monachium n, Monachium n, monachus m, Monacum n, monasterium n
- forma żeńska monacha ż
- przym. monachalis, monachicus, monachus
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. monachus + -ulus
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 430.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.