Mediolan (język polski)
Mediolan (1.1)
- wymowa:
- IPA: [mɛˈdʲjɔlãn], AS: [medʹi ̯olãn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. miasto w północnych Włoszech będące stolicą Lombardii[1]; zob. też Mediolan w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Mediolan dopełniacz Mediolanu celownik Mediolanowi biernik Mediolan narzędnik Mediolanem miejscownik Mediolanie wołacz Mediolanie - przykłady:
- (1.1) Święty Ambroży jest patronem Mediolanu.
- (1.1) Wakacje chcemy spędzić w Mediolanie.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Mediolanie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Mediolanu • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Mediolanu • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Mediolanu • mieszkaniec / mieszkanka Mediolanu • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Mediolanie • pochodzić z Mediolanu • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Mediolanu
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. mediolańczyk mos, mediolanka ż
- przym. mediolański, st.pol. medelański[2]
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. Mediolanum
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Milan
- arabski: (1.1) ميلانو m
- białoruski: (1.1) Мілан m
- bułgarski: (1.1) Милано m
- chorwacki: (1.1) Milano m
- czeski: (1.1) Milán m
- francuski: (1.1) Milan ż
- hiszpański: (1.1) Milán
- islandzki: (1.1) Mílanó
- lombardzki: (1.1) Milan m
- łaciński: (1.1) Mediolanum n
- niderlandzki: (1.1) Milaan n
- niemiecki: (1.1) Mailand n
- nowogrecki: (1.1) Μιλάνο n
- portugalski: (1.1) Milão m
- rosyjski: (1.1) Милан m
- słowacki: (1.1) Miláno n
- słoweński: (1.1) Milano n
- sycylijski: (1.1) Milanu m
- ukraiński: (1.1) Мілан m
- węgierski: (1.1) Milánó
- włoski: (1.1) Milano ż
- źródła:
- ↑
Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 368. - ↑ Halina Rybicka, Losy wyrazów w języku polskim, PWN, Warszawa 1976, s. 21.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.