mediolańczyk (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌmɛdʲjɔˈlãj̃n͇ʧ̑ɨk], AS: [medʹi ̯olãĩ ̯ṇčyk], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• rozs. artyk.• akc. pob.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Mediolanu
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik mediolańczyk mediolańczycy dopełniacz mediolańczyka mediolańczyków celownik mediolańczykowi mediolańczykom biernik mediolańczyka mediolańczyków narzędnik mediolańczykiem mediolańczykami miejscownik mediolańczyku mediolańczykach wołacz mediolańczyku mediolańczycy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Mediolan mrz
- forma żeńska mediolanka ż
- przym. mediolański
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Milanese
- francuski: (1.1) Milanais m
- hiszpański: (1.1) milanés m
- niemiecki: (1.1) Mailänder m
- rosyjski: (1.1) миланец m
- słowacki: (1.1) Milánčan m
- słoweński: (1.1) Milančan m
- węgierski: (1.1) milánói
- włoski: (1.1) milanese m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.