Lubeka (język polski)

herb Lubeki (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto hanzeatyckie, w północnych Niemczech, w kraju związkowym Szlezwik-Holsztyn^[1]; zob. też Lubeka w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Lubeka	Lubeki
dopełniacz	Lubeki	Lubek
celownik	Lubece	Lubekom
biernik	Lubekę	Lubeki
narzędnik	Lubeką	Lubekami
miejscownik	Lubece	Lubekach
wołacz	Lubeko	Lubeki

przykłady:

(1.1) Cech Złotników z Lubeki ogłosił konkurs złotniczy, do udziału w którym zaproszeni są wszyscy twórcy biżuterii z krajów nadbałtyckich: Litwy, Łotwy, Estonii, Polski, Norwegii, Finlandii, Szwecji, Danii, Rosji (Kaliningrad i Petersburg) i Niemiec (…)^[2].

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Lubece • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Lubeki • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Lubeki • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Lubeki • mieszkaniec / mieszkanka Lubeki • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Lubece • pochodzić z Lubeki • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Lubeki

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. lubeczanin mos, lubeczanka ż

przym. lubecki

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Lubeca < poł. Liubice < prasł. *ľubiti → lubić

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Lübeck
• łaciński: (1.1) Lubeca
• łotewski: (1.1) Lībeka ż
• niemiecki: (1.1) Lübeck n
• ukraiński: (1.1) Лю́бек m

źródła: