hanzeatycki (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌxãw̃zɛaˈtɨʦ̑ʲci], AS: [χãũ̯zeatycʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin.• akc. pob.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) hist. dotyczący hanzy, należący do hanzy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik hanzeatycki hanzeatycka hanzeatyckie hanzeatyccy hanzeatyckie dopełniacz hanzeatyckiego hanzeatyckiej hanzeatyckiego hanzeatyckich celownik hanzeatyckiemu hanzeatyckiej hanzeatyckiemu hanzeatyckim biernik hanzeatyckiego hanzeatycki hanzeatycką hanzeatyckie hanzeatyckich hanzeatyckie narzędnik hanzeatyckim hanzeatycką hanzeatyckim hanzeatyckimi miejscownik hanzeatyckim hanzeatyckiej hanzeatyckim hanzeatyckich wołacz hanzeatycki hanzeatycka hanzeatyckie hanzeatyccy hanzeatyckie nie stopniuje się - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) miasto hanzeatyckie • geogr. adm. Wolne i Hanzeatyckie Miasto Hamburg • kupcy hanzeatyccy
- synonimy:
- (1.1) st.pol. anzeatycki[1], anzeatyczny[1]
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. hanza, hanzeata
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) ганзейскі
- czeski: (1.1) hanzovní
- hiszpański: (1.1) hanseático
- niemiecki: (1.1) hanseatisch
- nowogrecki: (1.1) χανσεατικός
- rosyjski: (1.1) ганзейский
- słowacki: (1.1) hanzový
- szwedzki: (1.1) hanseatisk
- włoski: (1.1) anseatico
- źródła:
- 1 2
Hasło „anzeatycki” w: Samuel Bogumił Linde, Słownik języka polskiego, t. 1, Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, Lwów 1854–1860, s. 22.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.