złotniczy (język polski)
- wymowa:
- IPA: [zwɔtʲˈɲiʧ̑ɨ], AS: [zu̯otʹńičy], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) przym. od złotnictwo, złotnik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik złotniczy złotnicza złotnicze złotniczy złotnicze dopełniacz złotniczego złotniczej złotniczego złotniczych celownik złotniczemu złotniczej złotniczemu złotniczym biernik złotniczego złotniczy złotniczą złotnicze złotniczych złotnicze narzędnik złotniczym złotniczą złotniczym złotniczymi miejscownik złotniczym złotniczej złotniczym złotniczych wołacz złotniczy złotnicza złotnicze złotniczy złotnicze - przykłady:
- (1.1) W muzeum są dzieła złotnicze, pochodzące głównie z wyposażenia klasztoru pelplińskiego i katedry w Chełmży[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. złocień mrz, złoty mrz, złotnictwo, złoto, złotko, złotnik, złotniczka, złocenie
- przym. złoty, złociutki, złotówkowy
- czas. złocić
- wykrz. złociutka, złotko
- przysł. złoto
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- nowogrecki: (1.1) χρυσοχοϊκός
- źródła:
- ↑ (józ), Dziennik Bałtycki, 21/07/2000, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.