złotniczka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [zwɔtʲˈɲiʧ̑ka], AS: [zu̯otʹńička], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) przest. żona złotnika
- (1.2) osoba płci żeńskiej zajmująca się złotnictwem; rzemieślniczka artystyczna wyrabiająca przedmioty z metali szlachetnych (m.in. złota, srebra, platyny, palladu)
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik złotniczka złotniczki dopełniacz złotniczki złotniczek celownik złotniczce złotniczkom biernik złotniczkę złotniczki narzędnik złotniczką złotniczkami miejscownik złotniczce złotniczkach wołacz złotniczko złotniczki - przykłady:
- (1.2) Święty Eligiusz jest patronem złotników i złotniczek oraz jubilerów i jubilerek.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) być złotniczką
- synonimy:
- (1.1) złotnikowa
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. złoty mrz, złoto n, złotnictwo n, złotko n, pozłotka ż, Złotnik mrz, Złotniki nmos; przest. złotnikowa ż
- forma męska złotnik mos
- przym. złoty, złotniczy, złociutki
- czas. złocić
- wykrz. złociutka, złotko
- przysł. złoto
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.2) por. jubilerka
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: złotnik
- czeski: (1.2) zlatnice ż
- litewski: (1.2) auksakalė ż
- słowacki: (1.1) pot. zlatníčka ż; (1.2) zlatníčka ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.