złotnictwo (język polski)
- wymowa:
- IPA: [zwɔtʲˈɲiʦ̑tfɔ], AS: [zu̯otʹńictfo], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) wyrób przedmiotów ze złota, platyny, srebra; praca złotnika
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik złotnictwo dopełniacz złotnictwa celownik złotnictwu biernik złotnictwo narzędnik złotnictwem miejscownik złotnictwie wołacz złotnictwo - przykłady:
- (1.1) Mój brat zajmuje się złotnictwem.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. złocień mrz, złoty mrz, złoto, złotko, złotnik, złotniczka, złocenie
- przym. złoty, złotniczy, złociutki, złotówkowy
- czas. złocić
- wykrz. złociutka, złotko
- przysł. złoto
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- asturyjski: (1.1) orfebrería ż
- baskijski: (1.1) urregintza
- białoruski: (1.1) злотніцтва n
- francuski: (1.1) orfèvrerie ż
- hiszpański: (1.1) orfebrería ż
- nowogrecki: (1.1) χρυσοχοΐα ż
- portugalski: (1.1) ourivesaria ż
- węgierski: (1.1) aranyművesség
- włoski: (1.1) oreficeria
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.