Kritik (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [kʀiˈtiːk] lm IPA: [kʀiˈtiːkn̩]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) krytyka, obiektywny osąd

(1.2) krytyka, negatywny osąd, wytknięcie wad

(1.3) szt. krytyka, recenzja (utworu literackiego, filmu, restauracji itp.)

(1.4) krytyka, ogół krytyków, ogół krytyk

temat słowotwórczy

(2.1) (w złożeniach) dotyczący krytyki

odmiana:

(1.1-4)^[1]

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	die Kritik	die Kritiken
dopełniacz	der Kritik	der Kritiken
celownik	der Kritik	den Kritiken
biernik	die Kritik	die Kritiken

przykłady:

(1.1) Kant's "Kritik der reinen Vernunft" erschien im Jahre 1781. → "Krytyka czystego rozumu" Kanta ukazała się w roku 1781.

(1.1) Jede negative Kritik wiegt schwerer als fünf positive. → Każda negatywna krytyka waży więcej niż pięć pozytywnych.

(1.2) Die Opposition hat harsche Kritik an den Plänen der Regierung geübt. → Opozycja ostro skrytykowała plany rządowe.

(1.2) Aus der Reihen der Opposition hagelte es heftige Kritik. → Ze strony opozycji posypała się gwałtowna krytyka.

(1.3) Der Film erhielt beinahe durchgehend schlechte Kritiken. → Ten film otrzymał prawie same złe krytyki.

(1.4) Die Kritik jubelte, das Publikum war begeistert. → Krytyka wiwatowała, publiczność była zachwycona.

składnia:

(1.1) Kritik +Gen.

(1.2) Kritik an +Dat.

(2.1) w złożeniach Kritik + rzecz. (np. Kritikgegenstand)

kolokacje:

(1.1) objektive / subjektive Kritik • konstruktive / destruktive Kritik

(1.2) harsche / heftige / scharfe / wachsende Kritik • Kritik üben • Kritik einstecken • auf Kritik stoßen • es hagelt Kritik

(1.3) gute / schlechte / positive / negative Kritik

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) Beurteilung

hiponimy:

(1.1) Schmähkritik, Selbstkritik, Shitstrom

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Kritisieren n, Kritizismus m, Kritiker m, Kritikerin ż

czas. kritisieren

przym. kritisch, kritiklos, kritikabel

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: