rządowy (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ʒɔ̃nˈdɔvɨ], AS: [žõndovy], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) związany z rządem, wywodzący się z rządu
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik rządowy rządowa rządowe rządowi rządowe dopełniacz rządowego rządowej rządowego rządowych celownik rządowemu rządowej rządowemu rządowym biernik rządowego rządowy rządową rządowe rządowych rządowe narzędnik rządowym rządową rządowym rządowymi miejscownik rządowym rządowej rządowym rządowych wołacz rządowy rządowa rządowe rządowi rządowe - przykłady:
- (1.1) Niemcami wstrząsały coraz częstsze kryzysy rządowe, wzrastało bezrobocie, nasilały się trudności w funkcjonowaniu gospodarki[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pozarządowy • antyrządowy
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rząd m, rządca m, rządzenie n, podrząd mrz
- czas. rządzić ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) governmental, government
- białoruski: (1.1) урадавы
- bułgarski: (1.1) правителствен
- czeski: (1.1) vládní
- hiszpański: (1.1) gubernamental, oficial
- nowogrecki: (1.1) κυβερνητικός
- rosyjski: (1.1) правительственный
- rumuński: (1.1) guvernamental
- ukraiński: (1.1) урядовий
- włoski: (1.1) governativo
- źródła:
- ↑ Karol Grünberg, Bolesław Otręba, Joachim von Ribbentrop: szef hitlerowskiej dyplomacji, 1995, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.