zachwycony (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌzaxfɨˈʦ̑ɔ̃nɨ], AS: [zaχfycõny], zjawiska fonetyczne: nazal.post. utr. dźw.akc. pob.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) odczuwający zachwyt, pełen zachwytu

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) ims. przymiotnikowy bierny od: zachwycić
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Krytyka wiwatowała, publiczność była zachwycona.
(1.1) W Etapie pod Paryżem nocowała była pracownica Orbisu i nie jest zachwycona. – Pokój ciaśniutki, na ścianie wisi duże lustro, żeby go optycznie powiększyć[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zachwyt m, zachwycenie n, zachwycanie n
czas. zachwycać ndk., zachwycić dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Orbis bis, Polityka, 2 lipca 2005
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.