były (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈbɨwɨ], AS: [byu̯y]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który był i przestał istnieć lub przestał pełnić jakąś funkcję, występować w jakiejś roli

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) pot. były (1.1) mąż, chłopak, narzeczony

czasownik, forma fleksyjna

(3.1) 3. os. lm nmos przesz. czasownika być
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
(1.1) Jedynym w tym roku filmem, który poświęcony jest w całości wojnom na terenie byłej Jugosławii, jest chorwacki filmŚwiadkowie[1].
(2.1) Dzwonił do mnie mój były, chce się spotkać.
(2.1) Jego były chłopak uprawiał capoeirę.
składnia:
kolokacje:
(1.1) były dyrektor / prezydent / premier / minister • była nauczycielka / pielęgniarka / rekordzistka • były mąż / narzeczony • była żona / narzeczona • byłe muzeum / targowisko
synonimy:
(1.1) eks-
(2.1) eks
antonimy:
(1.1) przyszły
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(2.1) forma żeńska była
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) Jest to szczątkowy imiesłów czynny[2].
tłumaczenia:
źródła:
  1. Z Internetu.
  2. Kazimierz Nitsch, Archaizmy i nowotwory języka potocznego, „Język Polski” nr 4/1913, s.104.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.