subjektiv

subjektiv (język niemiecki)

przymiotnik

(1.1) psych. filoz. subiektywny

(1.2) subiektywny (nieobiektywny, stronniczy)

w funkcji przysłówka^[1]

odmiana:

(1.1-2)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der subjektive ein subjektiver subjektiver	die subjektive eine subjektive subjektive	das subjektive ein subjektives subjektives	die subjektiven subjektiven subjektive
Gen.	słaba mieszana mocna	des subjektiven eines subjektiven subjektiven	der subjektiven einer subjektiven subjektiver	des subjektiven eines subjektiven subjektiven	der subjektiven subjektiven subjektiver
Dat.	słaba mieszana mocna	dem subjektiven einem subjektiven subjektivem	der subjektiven einer subjektiven subjektiver	dem subjektiven einem subjektiven subjektivem	den subjektiven subjektiven subjektiven
Akk.	słaba mieszana mocna	den subjektiven einen subjektiven subjektiven	die subjektive eine subjektive subjektive	das subjektive ein subjektives subjektives	die subjektiven subjektiven subjektive

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) ein subjektives Urteil

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Subjekt n, Subjektivismus m, Subjektivist m, Subjektivistin ż

czas. subjektivieren

przym. subjektivistisch

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

przymiotnik

(1.1) subiektywny (nieobiektywny)
odmiana:: (1.1) subjektiv, subjektivt, subjektiva; st. wyższy subjektivare; st. najwyższy subjektivast
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:: (1.1) objektiv
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.