subiektywny (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌsubʲjɛkˈtɨvnɨ], AS: [subʹi ̯ektyvny], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.i  j 
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) stronniczy, odznaczający się subiektywizmem
(1.2) psych. filoz. zależny od podmiotu poznającego[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.2) Procesy orientacji mogą być rozpatrywane w wymiarze zjawisk zarówno obiektywnych, jak i subiektywnych (psychicznych)[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) skrajnie subiektywny
(1.2) idealizm subiektywny • subiektywny sąd / osąd / punkt widzenia • subiektywna opinia • subiektywna jaźń • subiektywne odczucie • subiektywne objawy • subiektywne przemyślenia
synonimy:
(1.1) nieobiektywny, tendencyjny, jednostronny, uznaniowy
(1.2) osobisty, indywidualny
antonimy:
(1.1) bezstronny, obiektywny, niezaangażowany, niezależny, neutralny, rzetelny, sprawiedliwy
(1.2) autentyczny, obiektywny, realny, rzeczywisty, faktyczny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. subiektywizm m, subiektywność ż, subiektywizm m
przysł. subiektywnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „subiektywny” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Tadeusz Kasperczyk, Jan Fenczyn (red.), Podręcznik odnowy psychosomatycznej, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.