Apollin (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- (1.1) mit. gr. grecki bóg piękna i sztuki; zob. też Apollin w Wikipedii
- (1.2) rzad. imię męskie
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Apollin Apollinowie dopełniacz Apollina Apollinów celownik Apollinowi Apollinom biernik Apollina Apollinów narzędnik Apollinem Apollinami miejscownik Apollinie Apollinach wołacz Apollinie Apollinowie depr. M. i W. lm: (te) Apolliny[1] - przykłady:
- (1.1) Oby Apollin z łuku tak na pewne mierzył, / Lub Telemach na zamku uśmiercon, dziś nieżył, / Jak to pewna, że Odyss dawno leży w ziemi[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kult / posąg / świątynia / wieszczbiarnia / wyrocznia Apollina
- (1.2) pan Apollin • brat / kuzyn / wujek / dziadek Apollin • mężczyzna imieniem (o imieniu) Apollin • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Apollin • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Apollin • otrzymać / dostać / przybrać imię Apollin • dzień imienin / imieniny Apollina
- synonimy:
- (1.1) Apollo, Feb, Febus, Fojbos
- (1.2) Apollo; war. Apollon
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. apollinowy, apolliński
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. Ἀπόλλων (Apóllōn)
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Mitologia grecka
- (1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: Apollo
- źródła:
- ↑ Hasło „Apollin” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Homer, Odysseja (tłum. Lucjan Siemieński, wyd. 1873)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.