wyrocznia (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) hist. w starożytności: miejsce kultu, w którym, według ówczesnych wierzeń, bogowie za pośrednictwem kapłanów przepowiadali przyszłość i udzielali rad[1]
- (1.2) ten, kto jest autorytetem w pewnym środowisku[1]
- (1.3) przepowiednia przyszłości, tego, co się wydarzy[1]
- (1.4) kapłan przepowiadający przyszłość[1]
- (1.5) pot. osoba specjalizująca się w czymś
- odmiana:
- (1.1-5)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wyrocznia wyrocznie dopełniacz wyroczni wyroczni celownik wyroczni wyroczniom biernik wyrocznię wyrocznie narzędnik wyrocznią wyroczniami miejscownik wyroczni wyroczniach wołacz wyrocznio wyrocznie - przykłady:
- (1.2) Według wyroczni w przyszłości będę bardzo bogaty.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) alfa i omega, arbiter, augur, autorytet, erudyta, ideał, nestor, opiniodawca, rzeczoznawca, spec, wzór
- (1.3) proroctwo, przepowiednia, wieszczba, wróżba
- (1.5) alfa i omega, arbiter, augur, chodząca encyklopedia, ekspert, fachowiec, profesjonalista, rzeczoznawca, spec, specjalista, zawodowiec
- antonimy:
- (1.5) następca, uczeń, wychowanek
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wyrok ż, wyrokowanie n
- czas. wyrokować
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. wyrok + -nia
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) oracle
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.