ślepie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈɕlɛpʲjɛ], AS: [ślepʹi ̯e], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) oko zwierzęcia[1]
- (1.2) pejor. oko człowieka
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ślepie ślepia dopełniacz ślepia ślepiów / ślepi celownik ślepiu ślepiom biernik ślepie ślepia narzędnik ślepiem ślepiami miejscownik ślepiu ślepiach wołacz ślepie ślepia - przykłady:
- (1.1) Jak żyję i jestem myśliwym, takiej ćmy diabelskiej wilków zebranej razem nie widziałem nigdy; ślepia ich błyszczały w gęstej puszczy, jakby gwiazdy rzucone z czarną chmurą na ziemię[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1-2) oko; przest. ślep
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ślepięta nmos, ślep mrz, ślepek m, ślepota ż, ślepiec m, śleptak m, ślepucha ż, ślepiota ż, ślepy m, ślepak m, ślepień m, ślepica ż, ślepik m, ślepcowate nmos, ślepnięcie n, oślepnięcie n, oślepianie n, oślepienie n
- czas. śleptać, ślepnąć ndk., oślepnąć dk., oślepiać ndk., oślepić dk., ślepić ndk., ślepić się ndk.
- przym. ślepy, ślepawy
- przysł. ślepo
- związki frazeologiczne:
- ślepia wylazły na wierzch • ślepia wylazły z orbit • ślepia wyszły na wierzch • ślepia wyszły z orbit • wlepiać ślepia • wybałuszać ślepia • wytrzeszczać ślepia
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „ślepie” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Kazimierz Władysław Wóycicki Szkice historyczne i z domowego życia niedawno ubiegłej przeszłości, Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 1869, s. 188
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.