oślepiać (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik przechodni niedokonany (dk. oślepić)
- (1.1) pozbawiać wzroku
- (1.2) poprzez silne świecenie czy blask uniemożliwiać patrzenie
- (1.3) pozbawiać rozumu, uniemożliwiać panowanie nad sobą
- odmiana:
- przykłady:
- (1.2) Nagle reflektor rozbłysł światłem o sile ponad siedemnastu tysięcy luksów, całkowicie oślepiając zgromadzonych.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) razić
- (1.3) zaślepiać
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. oślepianie n, oślepić dk., oślepienie n, oślepnąć dk.
- przym. oślepiający
- przysł. oślepiająco
- rzecz. ślep mrz, ślepak mos/mrz/mzw
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) blind; (1.2) dazzle
- duński: (1.1) blinde; (1.2) blænde; (1.3) blænde, forblænde, forblinde
- francuski: (1.1) aveugler; (1.2) éblouir
- hiszpański: (1.1) cegar; (1.2) deslumbrar
- kataloński: (1.2) enlluernar
- niemiecki: (1.1) blenden; (1.2) blenden; (1.3) blind machen, verblenden
- szwedzki: (1.1) göra blind, förblinda; (1.2) blända; (1.3) förblinda
- włoski: (1.1) accecare; (1.2) abbaconare, abbagliare
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.