uniemożliwiać (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌũɲɛ̃mɔʒˈlʲivʲjäʨ̑], AS: [ũńẽmožlʹivʹi ̯äć], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.akc. pob.i  j 
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. uniemożliwić)

(1.1) sprawiać, że coś jest niemożliwe lub bardzo trudne do zrobienia; znacznie coś utrudniać
odmiana:
(1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Syk kaloryfera uniemożliwiał mi koncentrację.
(1.1) W umowie był kruczek uniemożliwiający pracownikom dochodzenie swoich praw.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) umożliwiać
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. uniemożliwić, umożliwić, umożliwiać
przym. niemożliwy
rzecz. uniemożliwianie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.