ślepota (język polski)
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) med. utrata wzroku, niewidzenie
- (1.2) przen. niedostrzeganie faktów
- (1.3) pot. obraź. człowiek niewidomy lub taki, który czegoś nie dostrzega
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ślepota ślepoty dopełniacz ślepoty ślepot celownik ślepocie ślepotom biernik ślepotę ślepoty narzędnik ślepotą ślepotami miejscownik ślepocie ślepotach wołacz ślepoto ślepoty - przykłady:
- (1.1) Ślepota to najgorsza rzecz jaka ją spotkała.
- (1.3) Patrz gdzie leziesz, ślepoto!
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kurza ślepota
- synonimy:
- (1.2) klapki na oczach
- (1.1) niewidomy
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) kalectwo
- (1.2) niewiedza
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ślepięta nmos, Ślepotka ż, ślepiec m, śleptak m, ślepie n, ślep m, ślepiota ż, ślepy m, ślepak m, ślepień m, ślepica ż, ślepik m, ślepcowate nmos, ślepnięcie n, oślepnięcie n, oślepianie n, oślepienie n
- czas. ślepnąć ndk., ślepić ndk., oślepnąć dk., oślepiać ndk., oślepić dk.
- przym. ślepy, ślepawy
- przysł. ślepo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. ślepy + -ota
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) blindness; (1.2) blindness
- baskijski: (1.1) itsutasun, itsumen
- białoruski: (1.1) слепата ż; (1.2) слепата ż; (1.3) сляпы m, сляпак m
- bułgarski: (1.1) слепота ż; (1.2) слепота ż
- czeski: (1.1) slepota ż
- duński: (1.1) blindhed w; (1.2) blindhed w
- esperanto: (1.1) blindeco, amaŭrozo
- francuski: (1.1) cécité ż
- gudźarati: (1.1) અંધાપો m (andhāpō)
- hiszpański: (1.1) ceguera ż, ceguedad ż
- karpatorusiński: (1.1) слїпота ż
- kataloński: (1.1) ceguesa ż
- norweski (bokmål): (1.1) blindhet m/ż; (1.2) blindhet m/ż
- nowogrecki: (1.1) τύφλωση ż
- rosyjski: (1.1) слепота ż
- słowacki: (1.1) slepota ż
- szwedzki: (1.1) blindhet w
- ukraiński: (1.1) сліпота ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.