ślepica (język polski)
ślepica (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) icht. larwa minogokształtnych; zob. też ślepica w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ślepica ślepice dopełniacz ślepicy ślepic celownik ślepicy ślepicom biernik ślepicę ślepice narzędnik ślepicą ślepicami miejscownik ślepicy ślepicach wołacz ślepico ślepice - przykłady:
- (1.1) Ślepice do metamorfozy przystępują w okresach letnich, a samo przeistoczenie trwa 2-3 miesiące.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) węgornica ż, robaczyca ż
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ślepięta nmos, ślepiec m, ślepie n, ślep m, ślepota ż, ślepucha ż, ślepiota ż, ślepy m, ślepak m, ślepień m, ślepik m, ślepcowate nmos, ślepnięcie n, oślepnięcie n, oślepianie n, oślepienie n
- czas. ślepić ndk., ślepnąć ndk., oślepnąć dk., oślepiać ndk., oślepić dk.
- przym. ślepy, ślepawy
- przysł. ślepo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. ślepy
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.