zmiażdżenie (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) sprasowanie na miazgę
(1.2) pot. pognębienie przeciwnika lub rozmówcy
(1.3) hist. metoda egzekucji i tortur polegająca na obciążaniu ciała skazańca; zob. też zmiażdżenie w Wikipedii
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Zespół zmiażdżenia (…) – nagłe pogorszenie czynności wydalniczej nerek (…) na skutek silnego urazu z towarzyszącym zmiażdżeniem tkanek[1].
(1.2) Filmik z nieudaną próbą zmiażdżenia pisarza przez znaną dziennikarkę szybko stał się hitem w mediach społecznościowych.
(1.2) W nocy z 20 na 21 sierpnia 1968 roku, pod pretekstem wysłuchania prośby przywódców czechosłowackich o zmiażdżenie prawicowej kontrrewolucji sześćset tysięcy żołnierzy sowieckich, wschodnioniemieckich, polskich, węgierskich i bułgarskich dokonało inwazji na kraj.
(1.3) Przesłuchiwanie z wykorzystaniem tortury zmiażdżenia polegało na stopniowym dokładaniu kamieni na klatkę piersiową leżącego, do uzyskania jego wyznania lub do jego śmierci przez uduszenie.
(1.3) Powszechną metodą wykonywania kary śmierci w Azji Południowej przez ponad 4000 lat było zmiażdżenie przez słonia.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.3) tortura
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. miażdżyć ndk., zmiażdżyć dk.
rzecz. miazga ż, miażdżyca ż
przym. zmiażdżeniowy, miażdżycowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
rzecz. odczas. od zmiażdżyć
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.3) crushing
  • niemiecki: (1.1) Quetschung ż
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.