zahamowanie (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) powstrzymanie dalszych zmian lub rozwoju

(1.2) fiz. mot. zatrzymanie pojazdu przy użyciu hamulca

(1.3) psych. odczuwanie trudności w nawiązywaniu relacji i wyrażaniu uczuć^[1]

(1.4) psych. naturalne powstrzymanie się od zachowań społecznie nieakceptowalnych

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zahamowanie	zahamowania
dopełniacz	zahamowania	zahamowań
celownik	zahamowaniu	zahamowaniom
biernik	zahamowanie	zahamowania
narzędnik	zahamowaniem	zahamowaniami
miejscownik	zahamowaniu	zahamowaniach
wołacz	zahamowanie	zahamowania

przykłady:

(1.1) Mocarstwa zachodnie osiągnęły czasowe zahamowanie rosyjskiej ekspansji w kierunku Bałkanów oraz zapobiegły upadkowi Imperium Osmańskiego, który nastąpił dopiero w następnym stuleciu^[2].

(1.2) Po gwałtownym zahamowaniu dwa wagony wypadły z szyn.

(1.3) Mając zahamowania w nawiązywaniu znajomości, prawie nie opuszczał domu.

(1.4) U narkomanów obserwuje się zjawisko utraty zahamowań.

składnia:

kolokacje:

(1.1) zahamowanie procesu

(1.4) utrata zahamowań

synonimy:

(1.2) zatrzymanie

(1.3) blokada

antonimy:

(1.1) niezahamowanie

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. niezahamowanie n, hamowanie n

czas. zahamować dk., hamować ndk.

związki frazeologiczne:

bez zahamowań

etymologia:

pol. zahamować + -anie, pol. za- + hamowanie

uwagi:

tłumaczenia:

• włoski: (1.1) arresto m, contenimento m; (1.2) frenata ż; (1.3) inibizione ż, blocco m; (1.4) inibizione ż

źródła: