hamulec (język polski)
- wymowa:
- IPA: [xãˈmulɛʦ̑], AS: [χãmulec], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) techn. urządzenie do zmniejszania prędkości pojazdu lub maszyny; zob. też hamulec w Wikipedii
- (1.2) przen. czynnik, który powstrzymuje daną osobę przed działaniem
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik hamulec hamulce dopełniacz hamulca hamulców celownik hamulcowi hamulcom biernik hamulec hamulce narzędnik hamulcem hamulcami miejscownik hamulcu hamulcach wołacz hamulcu hamulce - przykłady:
- (1.1) Przed wyjazdem muszę sprawdzić sprawność hamulców.
- (1.2) Paweł, jak się zdenerwuje, to nie ma żadnych hamulców, krzyczy, obraża się i jest bardzo nieprzyjemny.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) hamulec bezpieczeństwa • hamulec szczękowy • hamulec tarczowy • hamulec ręczny
- (1.2) hamulcce moralne / wewnętrzne
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. hamownia ż, hamulcowy m, hamownik m, hamowacz m, hamowanie n, pohamowywanie n, pohamowanie n
- czas. hamować ndk., pohamowywać ndk., pohamować dk.
- przym. hamulcowy, hamulczy, hamowniczy
- związki frazeologiczne:
- dać po hamulcach / dawać po hamulcach • nie mieć żadnych hamulców
- etymologia:
- niem. Hemmholz
- uwagi:
- Niepoprawna jest forma dopełniacza liczby mnogiej „hamulcy”[1].
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) rem
- albański: (1.1) frena
- angielski: (1.1) brake
- arabski: (1.1) فرامل, مكبح, كابحة
- azerski: (1.1) əyləc, tormoz
- baskijski: (1.1) balazta, galga
- bengalski: (1.1) ব্রেক (brēka)
- białoruski: (1.1) тормаз m; (1.2) тормаз m
- bośniacki: (1.1) kočnica ż
- bułgarski: (1.1) спирачка ż
- chiński standardowy: (1.1) tradycyjny 剎車, uproszczony 刹车 (pinyin: shāchē)
- chorwacki: (1.1) kočnica ż
- czeski: (1.1) brzda ż; (1.2) zábrana ż
- duński: (1.1) bremse w; (1.2) bremse w
- esperanto: (1.1) bremso
- estoński: (1.1) pidur
- farerski: (1.1) bremsa ż
- fiński: (1.1) jarru
- francuski: (1.1) frein m
- galicyjski: (1.1) freo m
- hiszpański: (1.1) freno m
- irlandzki: (1.1) coscáin
- islandzki: (1.1) bremsa
- jidysz: (1.1) טאָרמאָז m (tormoz)
- kaszubski: (1.1) scygôcz m
- kataloński: (1.1) fre m
- kazachski: (1.1) тежегіш
- litewski: (1.1) stabdys m
- łotewski: (1.1) bremze ż
- niderlandzki: (1.1) rem ż m
- niemiecki: (1.1) Bremse ż
- norweski (bokmål): (1.1) brems m, bremse m/ż; (1.2) brems m, bremse m/ż
- norweski (nynorsk): (1.1) bremse ż, brems m; (1.2) bremse ż, brems m
- nowogrecki: (1.1) φρένο n, πέδη ż
- portugalski: (1.1) freio m
- rosyjski: (1.1) тормоз m; (1.2) тормоз m
- rumuński: (1.1) frână ż
- serbski: (1.1) кочница ż
- słowacki: (1.1) brzda ż
- słoweński: (1.1) zavora ż
- szwedzki: (1.1) broms w
- turecki: (1.1) fren
- ukraiński: (1.1) гальмо n; (1.2) гальмо n
- walijski: (1.1) brêc
- węgierski: (1.1) fék
- wilamowski: (1.1) bremz ż
- włoski: (1.1) freno m
- źródła:
- ↑ Hasło „hamulec” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 315.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.