wierzbina (język polski)

wymowa:

IPA: [vʲjɛʒˈbʲĩna], AS: [vʹi ̯ežbʹĩna], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) drzewa lub krzewy wierzbowe tworzące zarośla

(1.2) drzewo lub krzew wierzby

(1.3) gałązki wierzbowe

(1.4) drewno wierzbowe

odmiana:

przykłady:

(1.2) Oficer skoczył, ile tchu w koniu; hetman zaś posunął się dalej, gdzie pod wierzbiną na łące stała chorągiew laudańska, i zatrzymał się tuż przed nią.^[1]

(1.4) Hej, fujarko ma z wierzbiny • Hej, fujarko ma wierzbowa^[2]

(1.4) Dziękuję ci, mój braciszku, • Mój ty jedyny, • Żeś wykręcił fujareczkę • Dla mnie z wierzbiny.^[3]

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.3) lm wikle

(1.4) wierzba

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wierzbowate nmos, wierzba ż

przym. wierzbowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: