wiecheć (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pęk słomy itp.
(1.2) pot. coś przypominającego słomiany pęk
(1.3) łow. pęk sierści na narządach płciowych samców zwierzyny płowej[1]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Gęsi po osmaleniu należy wytrzeć słomianym wiechciem, umoczonym w wodzie zmieszanej z otrębami (do wielkanocnych gęsi używamy wody bez otrębów)[2].
(1.2) Wtedy już gnany strachem panicznym, wypadł z pod osłony gałęzi, osypały go kaskadą białą, uderzyły go w twarz kłującemi igłami i wiechciami śniegu[3].
składnia:
(1.1) wiecheć + D.
(1.2) wiecheć + D.
kolokacje:
(1.1) wiecheć grochowin / łyka / siana / słomy / ziół
(1.2) wiecheć wąsów, włosów
synonimy:
(1.1) wiecha
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) pęk
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wiechetek mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *věchъtь
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „wiecheć” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Rebekka Wolf, Kuchnia koszerna (wyd. 1904)
  3. Helena Mniszek, Gehenna (wyd. 1921)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.