syndrom (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zespół cech charakterystycznych dla określonego, zwykle negatywnego, zjawiska[1] w dziedzinie nauk ścisłych lub humanistycznych
(1.2) med. wet. zespół objawów charakterystycznych dla jakiejś choroby[1] lub chorób
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Z tego więc punktu widzenia w obu porównywanych krajach najmniej korzystnym syndromem czynników jest wykształcenie podstawowe zarówno respondenta, jak i jego ojca (…)[2]
(1.1) Ustalenie wag poszczególnych kryteriów w syndromie można dokonać jedynie w drodze badań empirycznych; prawdopodobnie syndromy predyktorów, jak i wagi poszczególnych predyktorów w syndromie, będą różne dla różnych typów uczelni i różnych kierunków studiów[3].
(1.2) Materiał do badań bakteriologicznych stanowiły wymazy pobrane przy pomocy sterylnych wymazówek ginekologicznych z pochwy od macior z syndromem MMA (grupa I i II)[4].
składnia:
(1.1-2) syndrom + D.
kolokacje:
(1.1) chiński syndromsyndrom sztokholmskisyndrom paryskisyndrom oblężonej twierdzysyndrom jerozolimski • syndrom wypalenia zawodowego • syndrom Piotrusia Pana
(1.2) syndrom miodowego miesiącasyndrom Stendhala
synonimy:
(1.2) zespół chorobowy, zespół
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.2) kompleks
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. syndromatyczność ż
przym. syndromatyczny
związki frazeologiczne:
syndrom dnia wczorajszego
etymologia:
gr. συνδρομή < gr. σύνδρομος < gr. συν- + δρόμος
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „syndrom” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Tamás Kolosi, Edmund Wnuk-Lipiński (red.) „Nierówności społeczne w Polsce i na Węgrzech”, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1984, ISBN 8304015382, s. 168
  3. Jadwiga Bińczycka (red.) „Pedagogika szkoły wyższej: przeszłość i współczesność”, Uniwersytet Śląski, Katowice 1985, ISBN 8300008799, s. 81
  4. „Medycyna weterynaryjna” 2004, wyd. 1-6, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne

syndrom (język czeski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) med. syndrom, zespół
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. syndromový
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

syndrom (język duński)

wymowa:
Dania: [synˈdroˀm]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) syndrom
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. συνδρομή
uwagi:
źródła:

syndrom (język szwedzki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) syndrom, zespół[1]
odmiana:
(1.1) ett syndrom, syndromet, syndrom, syndromen
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) Downs syndromsmekmånadssyndrom
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 1108.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.