ustalenie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌustaˈlɛ̃ɲɛ], AS: [ustalẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od ustalić
- (1.2) wynik ustalania, decyzja
- (1.3) ustalenia: wynik stwierdzenia stanu faktycznego
- odmiana:
- (1.1) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik ustalenie dopełniacz ustalenia celownik ustaleniu biernik ustalenie narzędnik ustaleniem miejscownik ustaleniu wołacz ustalenie - (1.2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ustalenie ustalenia dopełniacz ustalenia ustaleń celownik ustaleniu ustaleniom biernik ustalenie ustalenia narzędnik ustaleniem ustaleniami miejscownik ustaleniu ustaleniach wołacz ustalenie ustalenia - (1.3) blp;
przypadek liczba mnoga mianownik ustalenia dopełniacz ustaleń celownik ustaleniom biernik ustalenia narzędnik ustaleniami miejscownik ustaleniach wołacz ustalenia - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) decyzja
- antonimy:
- (1.1) nieustalenie
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. ustalić, ustalać
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) decision, agreement, establishment, settlement; (1.3) findings
- niemiecki: (1.2) Festlegung ż, Festsetzung ż, Bestimmung ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.