syndrom sztokholmski (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈsɨ̃ndrɔ̃m ʃtɔkˈxɔlm̥sʲci], AS: [sndrõm štokχolm̦sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.nazal.
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) stan psychiczny, który pojawia się u ofiar porwania lub u zakładników, przejawiający się odczuwaniem sympatii i solidarności z osobami je przetrzymującymi; zob. też syndrom sztokholmski w Wikipedii
odmiana:
(1.1) związek zgody;
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.