syndrom Stendhala (język polski)

wymowa:
(spolszczona) ‹syndrom Sztendala›
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) psych. zaburzenie somatoformiczne przejawiajace się przyśpieszonym biciem serca, zawrotami głowy, dezorientacją, nawet halucynacjami powstającymi u niektórych osób na widok dzieł sztuki i zabytków zgromadzonych na małej przestrzeni; zob. też syndrom Stendhala w Wikipedii
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) Stendhal syndrome
  • francuski: (1.1) syndrome de Stendhal
  • gruziński: (1.1) სტენდალის სინდრომი
  • portugalski: (1.1) síndrome de Stendhal
  • włoski: (1.1) sindrome di Stendhal, sindrome di Firenze
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.