slag (język angielski)

slag (1.1)
wymowa:
wymowa australijska
IPA: /slæɡ/
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) chem. techn. żużel, szlaka
(1.2) bryt. slang. pejor. puszczalska kobieta
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

slag (język niderlandzki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) uderzenie[1]
(1.2) wojsk. bitwa[1]
(1.3) karc. lewa[1]
(1.4) obrót[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 3 4 Mały słownik niderlandzko-polski i polsko-niderlandzki, Nico Martens i Elke Morciniec, Wiedza Powszechna, Warszawa 2008, ISBN 978-83-214-0097-6, s. 321.

slag (język norweski (bokmål))

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) uderzenie, cios
(1.2) bitwa
odmiana:
(1.1-2) et slag, slaget, slag, slagene lub et slag, slaget, slag, slaga
przykłady:
(1.1) Jeg ble sparket en gang i ryggen, og fikk et slag i ansiktet.[1]Dostałem kopniaka w plecy i cios w twarz.
(1.2) Sadam lover Bush et blodig slag.[2]Saddam obiecuje Bushowi krwawą bitwę.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

slag (język szwedzki)

wymowa:
[sla:g]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) cios, uderzenie[1]
(1.2) bitwa[1]
(1.3) rodzaj, typ[1]
(1.4) chwila, moment[2]
(1.5) atak apopleksji[2]
(1.6) obrót, obrócenie się[1]
odmiana:
(1.1-6) ett slag, slaget, slag, slagen
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) hammarslaghjärtslag
(1.5) slaganfall
synonimy:
(1.1) smäll
(1.3) sort, typ
(1.4) stund
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. slå w
czas. slå
związki frazeologiczne:
(1.3) ensam i sitt slag
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 3 4 Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 430.
  2. 1 2 Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.