rygg (język norweski (bokmål))

rygg (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) anat. plecy
odmiana:
(1.1) en rygg, ryggen, rygger, ryggene
przykłady:
(1.1) vei hjem hadde vi vinden i ryggen.W drodze do domu mieliśmy wiatr w plecy.
(1.1) Jeg kan ikke svømme ryggen.Nie umiem pływać na plecach.
(1.1) Jeg ble sparket en gang i ryggen, og fikk et slag i ansiktet.[1]Dostałem kopniaka w plecy i cios w twarz.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

rygg (język szwedzki)

rygg (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) anat. plecy, grzbiet
(1.2) przen. grzbiet (np. książki, górski)
odmiana:
(1) en rygg, ryggen, ryggar, ryggarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
(1.1) kropp
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
złożenie rzeczownikowe ryggbast, ryggkota, ryggläge, ryggmärg, ryggrad, ryggsim, ryggskott, ryggslut, ryggstöd, ryggsäck, ryggtavla, ryggvärk • bergsrygg, bokrygg, handrygg, högtrycksrygg, näsrygg, puckelrygg, stolsrygg, svankrygg
fraza czasownikowa binda ris åt egen rygg • ge råg i ryggen • ha ryggen fri • ha råg i ryggen • hålla någon om ryggen • inte röra någon i ryggen • kröka rygg • lägga benen på ryggen • ta rygg på någon • vara rak i ryggen • vända någon ryggen • vända ryggen till
fraza przysłówkowa bakom någons rygg • bakom ryggen på någon
etymologia:
uwagi:
nie mylić z: riggtakielunek
zobacz też: Części ciała w języku szwedzkim
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.