szlaka (język polski)

szlaka (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈʃlaka], AS: [šlaka]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hutn. sypki, odpadowy materiał po produkcji hutniczej[1]
(1.2) daw. cienka, długa listwa do wsadzania do pieca i wyjmowania z pieca bułek w piekarni[2]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Najstarszą rzeczą, która odkryto w Medzamor, była szlaka pochodząca z wytopu brązu.[3]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) żużel
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. szlakowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) Według autorów Ilustrowanego słownika technicznego dla wszystkich w tym znaczeniu słowo „szlaka” było w 1963 r. określane jako niepolecane zarówno w języku technicznym, jak i w mowie potocznej[4].
tłumaczenia:
  • esperanto: (1.1) skorio, ŝlako
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „szlaka” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Dawne określenia piekarskie w: „Piekarz Polski”, nr 10, 11, 12/2012 (159, 160, 161), ISSN 1507-7179, s. 28
  3. J. Gray, Co się stało z wieżą Babel?, 2013.
  4. Heliodor Chmielewski, Ignacy Baran, Stefan Skupiński, Ilustrowany słownik techniczny dla wszystkich, t. N-Z, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1963, s. 152.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.