skorupiak (język polski)

wymowa:
IPA: [skɔˈrupʲjak], AS: [skorupʹi ̯ak], zjawiska fonetyczne: zmięk.i  j 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zool. przedstawiciel podtypu stawonogów, prowadzących w większości wodny tryb życia, posiadających dwugałęziste odnóża (z wyjątkiem pierwszej pary czułków), charakterystyczną budowę stadiów larwalnych i genotyp
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W jaki sposób oddychają skorupiaki?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) homar, krab, krewetka, langusta, rak
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. skorupa ż, skorupka ż, skorupnik m, skorupienie n, skorupniak mrz
czas. skorupieć ndk.
przym. skorupowy, skorupkowy, skorupiakowy, skorupiasty, skorupowaty, skorupiany
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Nazwa całego podtypu (a dawniej gromady) zwierząt to forma w liczbie mnogiej: skorupiaki (Crustacea).
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.