pruć (język polski)

motorówka pruje (2.1) po wodzie
wymowa:
IPA: [pruʨ̑], AS: [pruć]
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) usuwać szwy; rozdzielać dwa materiały (tkaniny)
(1.2) odczepiać rzeczy przyszyte do materiału (tkaniny)
(1.3) wysnuwać nić z dzianiny

czasownik nieprzechodni niedokonany

(2.1) pot. jechać, płynąć czymś z dużą szybkością
odmiana:
(1.1-3) koniugacja Xa
(2.1) koniugacja Xa
przykłady:
(1.1) Gdy skoczyłem popruły mi się spodnie w kroku.
(1.2) Odpruł mi się guzik. Będę musiał go przyszyć.
(1.3) Źle wzięłam miarę i musiałam pruć pół gotowego swetra.
(2.1) Widziałeś to auto. Kierowca pruł ze dwieście na godzinę.
składnia:
(1.1-3) pruć + B.
(2.1) pruć + N. • pruć po + N.
kolokacje:
synonimy:
drzeć, rozrywać, wyrywać
antonimy:
szyć, cerować
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. prucie n
czas. wypruwać, wypruć, odpruwać, odpruć, spruć, spruwać, popruć
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) undo, unravel, unpick; (2.1) belt
  • francuski: (1.1) découdre; (1.2) défaire
  • jidysz: (1.1) טרענען (trenen); (1.2) טרענען (trenen)
  • litewski: (1.1) ardyti; (1.2) ardyti
  • niemiecki: (1.1) trennen; (1.2) trennen
  • rosyjski: (1.1) пороть, распарывать, распускать; (1.2) пороть, распарывать, распускать; (1.3) шпарить, жарить, строчить
  • ukraiński: (1.1) пороти, розпорювати, розпускати
  • włoski: (1.1) scucire, sdrucire
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.