cerować (język polski)

żołnierz ceruje (1.1) mundur

wymowa:

IPA: [ʦ̑ɛˈrɔvaʨ̑], AS: [cerovać] ​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. zacerować)

(1.1) wypełniać ściegiem dziury, łączyć rozdarcia w tkaninie

(1.2) daw. ozdabiać koronkowymi wszywkami

odmiana:

(1.1-2) koniugacja IV

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		cerować
czas teraźniejszy		ceruję	cerujesz	ceruje	cerujemy	cerujecie	cerują
czas przeszły	m	cerowałem	cerowałeś	cerował	cerowaliśmy	cerowaliście	cerowali
	ż	cerowałam	cerowałaś	cerowała	cerowałyśmy	cerowałyście	cerowały
	n	cerowałom	cerowałoś	cerowało
tryb rozkazujący		niech ceruję	ceruj	niech ceruje	cerujmy	cerujcie	niech cerują
pozostałe formy czas przyszły m będę cerował, będę cerować będziesz cerował, będziesz cerować będzie cerował, będzie cerować będziemy cerowali, będziemy cerować będziecie cerowali, będziecie cerować będą cerowali, będą cerować ż będę cerowała, będę cerować będziesz cerowała, będziesz cerować będzie cerowała, będzie cerować będziemy cerowały, będziemy cerować będziecie cerowały, będziecie cerować będą cerowały, będą cerować n będę cerowało, będę cerować będziesz cerowało, będziesz cerować będzie cerowało, będzie cerować czas zaprzeszły m cerowałem był cerowałeś był cerował był cerowaliśmy byli cerowaliście byli cerowali byli ż cerowałam była cerowałaś była cerowała była cerowałyśmy były cerowałyście były cerowały były n cerowałom było cerowałoś było cerowało było forma bezosobowa czasu przeszłego cerowano tryb przypuszczający m cerowałbym, byłbym cerował cerowałbyś, byłbyś cerował cerowałby, byłby cerował cerowalibyśmy, bylibyśmy cerowali cerowalibyście, bylibyście cerowali cerowaliby, byliby cerowali ż cerowałabym, byłabym cerowała cerowałabyś, byłabyś cerowała cerowałaby, byłaby cerowała cerowałybyśmy, byłybyśmy cerowały cerowałybyście, byłybyście cerowały cerowałyby, byłyby cerowały n cerowałobym, byłobym cerowało cerowałobyś, byłobyś cerowało cerowałoby, byłoby cerowało imiesłów przymiotnikowy czynny m cerujący, niecerujący ż cerująca, niecerująca cerujące, niecerujące n cerujące, niecerujące imiesłów przymiotnikowy bierny m cerowany, niecerowany cerowani, niecerowani ż cerowana, niecerowana cerowane, niecerowane n cerowane, niecerowane imiesłów przysłówkowy współczesny cerując, nie cerując rzeczownik odczasownikowy cerowanie, niecerowanie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. cerowaczka ż, cera ż, cerowanie n

związki frazeologiczne:

etymologia:

od pol. cera za niem. zieren (zdobić)^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) darn
• białoruski: (1.1) цыраваць
• bułgarski: (1.1) репризирам, кърпя
• chorwacki: (1.1) krpati
• czeski: (1.1) látat
• duński: (1.1) sy, lappe, flikke, stoppe
• esperanto: (1.1) ŝtopi
• estoński: (1.1) nõeluma
• fiński: (1.1) parsia
• francuski: (1.1) repriser
• hiszpański: (1.1) apuntar, zurcir, remendar
• japoński: (1.1) 繕う (つくろう, tsukurou), かがる (kagaru)
• kaszubski: (1.1) sztëpòwac
• koreański: (1.1) 꿰매다
• litewski: (1.1) adyti
• łotewski: (1.1) lāpīt
• niderlandzki: (1.1) stoppen
• niemiecki: (1.1) flicken, stopfen
• norweski (bokmål): (1.1) flikke, stoppe
• nowogrecki: (1.1) μαντάρω (mantáro), μπαλώνω (balóno), καρικώνω (karikóno)
• portugalski: (1.1) cerzir, remendar
• rosyjski: (1.1) штопать
• rumuński: (1.1) cârpi
• serbski: (1.1) крпати (krpati)
• słowacki: (1.1) štopkať
• słoweński: (1.1) krpati
• szwedzki: (1.1) laga, stoppa
• turecki: (1.1) örerek onarmak
• ukraiński: (1.1) штопати (sztopati)
• węgierski: (1.1) foltoz, foldoz
• wietnamski: (1.1) mạng
• włoski: (1.1) dare un punto, rammendare

źródła: