stopfen (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: [ˈʃtɔpfən] IPA: [ˈʃtɔpftə] IPA: [ɡəˈʃtɔpft]
- znaczenia:
czasownik słaby
- (1.1) cerować, pocerować, zacerować
- (1.2) pchać, upychać, upchać, wpychać, wypchać, zapychać, zapchać
- (1.3) wtykać, wetknąć, zatykać, zatkać
- (1.4) tuczyć, utuczyć, wpychać w gardło (o gęsiach)
- odmiana:
- (1.1-4)[1] stopf|en (stopft), stopfte, gestopft (haben)
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Stopfung ż, Stopfen n/m, Stopfer m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: stopfen • ausstopfen • hineinstopfen • reinstopfen • unterstopfen • verstopfen • zustopfen
- zobacz też: stopfen • kunsstopfen • vollstopfen
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.