tuczyć (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) zootechn. karmić intensywnie zwierzęta w celu uzyskania przyrostu mięsa i tłuszczu
(1.2) o pokarmie: powodować tycie
(1.3) pot. żart. karmić zbyt obficie, powodując nadmierne przybieranie na wadze
odmiana:
(1.1-3) koniugacja VIb
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) tuczyć drób / świnie
synonimy:
(1.3) przekarmiać
antonimy:
(1.3) odchudzać
hiperonimy:
(1.1) paść
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. tucz m, tuczarnia ż, tuczec m, tuczenie n, tucznik m, tuk m
czas. utuczyć dk., zatuczyć dk.
przym. tuczny
związki frazeologiczne:
przysłowia: kradzione nie tuczypańskie oko konia tuczy
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.