zatykać (język polski)

mężczyzna zatyka (1.1) uszy
wymowa:
IPA: [zaˈtɨkaʨ̑], AS: [zatykać]
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. zatkać)

(1.1) wkładać coś w otwór, zamykając go

czasownik przechodni niedokonany (dk. zatknąć)

(2.1) umieszczać coś w jakimś miejscu (np. na słupie, na dachu)
odmiana:
(1.1, 2.1) koniugacja I
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zatykanie n, zatkanie n, zatyczka ż, zatykacz m
czas. zatkać, przytykać ndk., przytkać dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.