trennen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈtʁɛnən] ​

wymowa austriacka

​

znaczenia:

czasownik słaby, przechodni

(1.1) rozdzielić, rozdzielać, rozłączać, rozłączyć

(1.2) oddzielać, oddzielić, rozgraniczać, dzielić

(1.3) dzielić (o czasie, odległości)

(1.4) izolować (się)

(1.5) rozstawać (się), rozstać (się), kończyć (ze sobą), skończyć (ze sobą)

odmiana:

(1.1-5) trenn|en (trennt), trennte, getrennt (haben)

przykłady:

(1.1) Die Polizisten brauchen fünf Minuten, um die Kämpfenden zu trennen. → Policjanci potrzebują pięciu minut, by rodzielić walczących.

(1.2) Der Fluß trennt Namibia von Angola. → Rzeka oddziela Namibię od Angoli.

(1.3) Wir treffen uns jede Woche, obwohl uns viele Kilometer trennen. → Spotykamy się co tydzień, choć dzieli nas wiele kilometrów.

(1.3) Nur noch eine Woche trennt Deutschland von der Ratifizierung des Vertrags. → Już tylko jeden tydzień dzieli Niemcy od ratyfikowania traktatu.

(1.4) Hier trennen sich unsere Wege. → Tutaj nasze drogi się rozchodzą.

(1.5) Peter und Elke haben sich im letzten Monat getrennt. → Piotr i Elke rozstali się w zeszłym miesiącu.

składnia:

(1.1-3) etw./jdn. von +Dat. trennen

(1.4-5) sich von +Dat. trennen

kolokacje:

(1.2) Trennwand

synonimy:

(1.5) verlassen, sich scheiden lassen

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Trennung ż

przym. trennbar, getrennt

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: