plomba (język polski)

plomba (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) stomat. wypełnienie dentystyczne w zębie
(1.2) techn. mechanizm zabezpieczający zawierający znak właścicieli lub nadawców; zob. też plomba zabezpieczająca w Wikipedii
(1.3) archit. budynek uzupełniający lukę w zabudowie; zob. też plomba budowlana w Wikipedii
(1.4) dendr. wypełnienie cementowe w korze drzewa
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Wypadła mi plomba.
(1.2) Tak zamkniętej plomby nie da się ponownie otworzyć bez możliwości zniszczenia lub uszkodzenia.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wypełnienie
(1.3) plombowiec
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. plombownica ż, plombowiec m, plombowanie n, zaplombowanie n
czas. plombować ndk., zaplombować dk.
przym. plombowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. plomb
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wypełnienie
źródła:

plomba (język słowacki)

plomba (1.2)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) plomba (zabezpieczenie zakładane na towarach, drzwiach itp.)
(1.2) stomat. plomba
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) odtrhnúť / odlomiť plombu
(1.2) zlatá / amalgámová / cementová plomba
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. plombička ż
czas. zaplombovať dk.
przym. zaplombovateľný
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.