dentystyczny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌdɛ̃ntɨˈstɨʧ̑nɨ], AS: [dẽntystyčny], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z dentystą (stomatologiem) lub dentystyką (stomatologią)

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	dentystyczny		dentystyczna	dentystyczne	dentystyczni	dentystyczne
dopełniacz	dentystycznego		dentystycznej	dentystycznego	dentystycznych
celownik	dentystycznemu		dentystycznej	dentystycznemu	dentystycznym
biernik	dentystycznego	dentystyczny	dentystyczną	dentystyczne	dentystycznych	dentystyczne
narzędnik	dentystycznym		dentystyczną	dentystycznym	dentystycznymi
miejscownik	dentystycznym		dentystycznej	dentystycznym	dentystycznych
wołacz	dentystyczny		dentystyczna	dentystyczne	dentystyczni	dentystyczne
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Nie znoszę zapachu gabinetu dentystycznego.

składnia:

kolokacje:

(1.1) gabinet / fotel dentystyczny • proteza / nić / nitka dentystyczna

synonimy:

(1.1) stomatologiczny

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) medyczny

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dentysta m, dentystka ż, dentystyka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) зубалячэбны, стаматалагічны
• francuski: (1.1) dentaire
• niemiecki: (1.1) zahnärztlich
• rosyjski: (1.1) дентальный
• słowacki: (1.1) dentistický
• ukraiński: (1.1) дентальний (dentalʹnij)
• włoski: (1.1) dentistico, odontoiatrico

źródła: