płatek (język polski)

płatki (1.1)
płatek (1.2)
płatki (1.3)
płatek (1.4)
płatki (1.5) kukurydziane
wymowa:
IPA: [ˈpwatɛk], AS: [pu̯atek]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bot. część korony u kwiatów: zob. też płatek w Wikipedii
(1.2) niewielki, płaski kawałek czegoś
(1.3) kryształ śniegu
(1.4) anat. dolna część małżowiny usznej; zob. też płatek ludzkiej małżowiny usznej w Wikipedii
(1.5) spoż. zwykle lm płatki: zbożowy produkt spożywany z mlekiem
(1.6) zdrobn. od: płat
odmiana:
(1.1-6)
przykłady:
(1.1) Róże mogą mieć czerwone i różowe płatki.
(1.2) Łupież to łuszczące się płatki skóry głowy.
(1.3) Płatki śniegu kryształami o niepowtarzalnych kształtach.
(1.5) Na śniadanie podano miskę płatków owsianych z mlekiem.
składnia:
kolokacje:
(1.2) płatki mydlane • płatki migdałowe
(1.3) płatki śniegu
(1.5) płatki śniadaniowe • płatki kukurydziane / płatki owsiane / płatki jęczmienne
synonimy:
(1.3) śnieżynka
(1.5) chrupka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
(1.4) małżowina uszna
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. płat m, płatowiec m
zdrobn. płateczek
czas. płatać
przym. płatkowy, płatowy, opłatkowy
związki frazeologiczne:
jak z płatka
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.6) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: płat
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.