omlet (język polski)
omlet (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈɔ̃mlɛt], AS: [õmlet], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) spoż. kulin. potrawa przyrządzona z ubitych jajek z dodatkiem mleka i mąki, smażona, przypominająca gruby naleśnik; podawana samodzielnie lub z nadzieniem, na słodko lub pikantnie; zob. też omlet w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik omlet omlety dopełniacz omletu / omleta[1] omletów celownik omletowi omletom biernik omlet omlety narzędnik omletem omletami miejscownik omlecie omletach wołacz omlecie omlety - przykłady:
- (1.1) Mój chłopak robi na śniadanie świetne omlety z pomidorami i serem.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) robić / zrobić / przygotowywać / przygotować / gotować / ugotować / podać / podawać / serwować / zamówić / zamawiać / jeść / zjeść / zjadać / jadać / doprawiać / przyprawiać omlet • omlet z dżemem / z pieczarkami / ze szpinakiem / … • omlet francuski / hiszpański / angielski / włoski • omlet smaży się / rumieni / piecze / zapieka
- synonimy:
- (1.1) jajecznik
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) potrawa
- hiponimy:
- (1.1) tamagoyaki, frittata, omlet biszkoptowy, tortilla hiszpańska, omlet francuski
- holonimy:
- (1.1) posiłek
- meronimy:
- (1.1) jajko
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- zdrobn. omlecik m
- przym. omletowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. omelette[2] < franc. alemette < franc. alemelle, prawdop. łac. lamella
- uwagi:
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) omelet
- albański: (1.1) omëletë
- angielski: (1.1) omelette bryt., omelet amer.
- arabski: (1.1) عجة البيض
- azerski: (1.1) omlet
- baskijski: (1.1) arrautzopil
- białoruski: (1.1) омлет m
- czeski: (1.1) omeleta ż
- duński: (1.1) omelet w
- górnołużycki: (1.1) blinc, mlinc
- haitański: (1.1) omlèt
- hiszpański: (1.1) tortilla ż
- japoński: (1.1) オムレツ (omuretsu)
- kataloński: (1.1) truita ż
- litewski: (1.1) omletas
- niemiecki: (1.1) Omelett m, Omelette ż
- nowogrecki: (1.1) ομελέτα ż
- rosyjski: (1.1) омлет m
- słowacki: (1.1) omeleta ż
- szwedzki: (1.1) omelett w
- ukraiński: (1.1) омлет m
- węgierski: (1.1) tojáslepény
- źródła:
- ↑
Hasło „omlet” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Edward Łuczyński, Jolanta Maćkiewicz, Językoznawstwo ogólne. Wybrane zagadnienia, wyd. II rozszerzone i uzupełnione, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2002, s. 118.
omlet (język azerski)
omlet (1.1)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
omlet (język chorwacki)
omlet (1.1)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) kulin. omlet
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
omlet (język turecki)
omlet (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) kulin. omlet
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.