słodko (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈswɔtkɔ], AS: [su̯otko], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
-
- znaczenia:
przysłówek
- (1.1) od: słodki
- odmiana:
- (1.1) nieodm.; st. wyższy słodziej; st. najwyższy najsłodziej[1]
- przykłady:
- (1.1) Córeczka Marty i Mariana wygląda naprawdę słodko.
- (1.1) Po tym torcie zrobiło mi się bardzo słodko.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) na słodko
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. słodowanie n, słód m, słodzik m, słodycz ż, słodycze nmos, słodkość ż, słodkości nmos, słodkawość ż, słodzenie n, słodownia ż
- czas. słodować, słodzić ndk.
- przym. słodki, słodziutki, słodziuteńki, słodkawy, słodziaśny
- przysł. słodziutko, słodziuteńko, słodkawo
- związki frazeologiczne:
- przyjęcie na słodko • słodko się pije, gorzko płaci
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „słodko” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.