nieuspokojenie (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzad. rzecz. odczas. od nie uspokoić
- odmiana:
- (1.1) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik nieuspokojenie dopełniacz nieuspokojenia celownik nieuspokojeniu biernik nieuspokojenie narzędnik nieuspokojeniem miejscownik nieuspokojeniu wołacz nieuspokojenie - przykłady:
- (1.1) Pisząc to ręką drżącą i myślą zawstydzoną samą gołą kreśliłem prawdę chcąc wam moje kochane potomstwo, to jest moje córki, synowie i wasze dzieci, dać przestrogę, wam osobiście moi synowie [...], żebyście tak jak ja do siwego włosa nie czuli w sumieniach waszych wymówek, których ja dotychczas z żalem i nieuspokojeniem przepuścić sobie nie mogę[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) uspokojenie
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. niespokojność ż, niespokojenie n, niespokojnik m, niespokojniczek m, niespokojnicki m, niespokojnica ż, niespokojniczka ż, niespokojnicka ż, nieuspokajanie n, niezaspokojenie n, niezaspokajanie n, uniespokojenie n
- czas. niespokoić ndk., uniespokoić dk.
- przym. niespokojny
- przysł. niespokojnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Pamiętnik księcia Antoniego Jabłonowskiego kasztelana krakowskiego, Antoni Barnaba Jabłonowski
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.