niespokojność (język polski)
.jpg.webp)
niespokojność (1.2)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) niepokój, zaniepokojenie, zdenerwowanie[1]
- (1.2) brak spokoju w życiu publicznym, zamieszki, rozruchy[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik niespokojność niespokojności dopełniacz niespokojności niespokojności celownik niespokojności niespokojnościom biernik niespokojność niespokojności narzędnik niespokojnością niespokojnościami miejscownik niespokojności niespokojnościach wołacz niespokojności niespokojności - przykłady:
- składnia:
- (1.1) niespokojność + D.
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) niepokój, zaniepokojenie, zdenerwowanie
- (1.2) zamieszki, rozruchy, strajk
- antonimy:
- (1.1-2) spokojność, spokój
- hiperonimy:
- (1.1) cecha
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. niespokojenie n, niespokojnik m, niespokojniczek m, niespokojnicki m, niespokojnica ż, niespokojniczka ż, niespokojnicka ż, nieuspokojenie n, nieuspokajanie n, niezaspokojenie n, niezaspokajanie n, uniespokojenie n
- czas. niespokoić ndk., uniespokoić dk.
- przym. niespokojny
- przysł. niespokojnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. niespokojny + -ość
- uwagi:
- tłumaczenia:
- francuski: (1.1) agitation ż, trouble m, inquiétude ż, turbulence m
- niemiecki: (1.1) Unruhe ż; (1.2) Unruhe ż
- rosyjski: (1.1) беспокойность ż, беспокойство n
- źródła:
- 1 2
Hasło „niespokojność” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.