niespokojnicki (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) daw. żart. posp. niespokojnik[1], awanturnik[2]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik niespokojnicki niespokojniccy dopełniacz niespokojnickiego niespokojnickich celownik niespokojnickiemu niespokojnickim biernik niespokojnickiego niespokojnickich narzędnik niespokojnickim niespokojnickimi miejscownik niespokojnickim niespokojnickich wołacz niespokojnicki niespokojniccy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) niespokojnik, awanturnik, kłótnik
- antonimy:
- (1.1) spokojnik
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. niespokojność ż, niespokojenie n, niespokojnik m, niespokojniczek m, niespokojnica ż, niespokojniczka ż, niespokojnicka ż, nieuspokojenie n, nieuspokajanie n, niezaspokojenie n, niezaspokajanie n, uniespokojenie n
- czas. niespokoić ndk., uniespokoić dk.
- przym. niespokojny
- przysł. niespokojnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. niespokojny + -icki[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: niespokojnik
- źródła:
- ↑
Słownik języka polskiego, red. Aleksander Zdanowicz i in., M. Orgelbrand, Wilno 1861. - 1 2 Daria Kupidura, Słownictwo „pospolite” w słowniku warszawskim, Uniwersytet Szczeciński
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.