nakrywać (język polski)

oni nakrywają (1.1) chorego kocem
kobieta nakrywa (1.2) do stołu
wymowa:
IPA: [naˈkrɨvaʨ̑], AS: [nakryvać]
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. nakryć)

(1.1) kłaść coś na wierzchu czegoś / kogoś, osłaniając to
(1.2) układać na stole, przed posiłkiem, zastawę, sztućce, serwetki itp.
(1.3) przyłapywać, zastać kogoś na czymś występnym lub wstydliwym

czasownik zwrotny niedokonany nakrywać się (dk. nakryć się)

(2.1) kłaść coś na samym sobie
(2.2) kryć, skrywać samego siebie zbyt długo lub zbyt często
odmiana:
(1.1-3) koniugacja I
(2.1-2) koniugacja I
przykłady:
składnia:
(1.1) nakrywać + N.
(1.2) nakrywać do + D.
(1.3) nakrywać na + Ms.
(2.1) nakrywać się + N.
kolokacje:
(1.1) nakryć garnek / rondel / patelnię pokrywką • nakrywać kogoś kołdrą / kocem / pledem • nakrywać głowę czapką / kapeluszem
(1.2) nakrywać do stołu / do stolika • nakrywać do śniadania / do obiadu / do kolacji / do bankietu / przyjęcia
(1.3) nakrywać złodzieja na gorącym uczynku • nakrywać kogoś na zdradzie / na oszustwie / na dłubaniu w nosie
(2.1) nakrywać się kołdrą / kocem / pledem
synonimy:
(1.1) przykrywać, nakładać
(1.3) przyłapywać
(2.1) przykrywać się
antonimy:
(1.1) odkrywać
(2.1) odkrywać się, rozkrywać się
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nakrywanie n, nakrycie n, nakrywa ż, nakryw m, nakrywka ż
czas. kryć, nakryć dk.
przym. nakrywkowy
związki frazeologiczne:
diabeł ogonem nakrył • nakrywać ogniem • późno nakrywać studnię, gdy już w niej dziecko utonęło
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.